จากเหตุการณ์เมื่อช่วงเย็นของวันที่ 7 มีนาคม 2557 ได้เกิดเหตุคนร้ายใช้อาวุธปืนลอบยิงเจ้าหน้าที่ทหารพรานเสียชีวิตในพื้นที่ บ้านทุ่งคอก หมู่ที่ 3 ตำบลตาเซะ อำเภอเมือง จังหวัดยะลา รวมทั้งมีสุภาพสตรีได้รับบาดเจ็บสาหัสอีกหนึ่งราย ผู้เสียชีวิตคือ สิบโท จิรพันธ์ ปราบณรงค์ อายุ 24 ปี สังกัดหน่วยเฉพาะกิจกรมทหารพรานที่ 48 ขณะเกิดเหตุเดินทางกลับมาเยี่ยมบ้านและได้เดินทางซื้อของกับแฟนสาว ระหว่างขากลับคนร้ายไม่ต่ำกว่า 2 คน อาศัยจังหวะเผลอลอบยิง สิบโท จิรพันธ์ฯ จากด้านหลัง ทำให้เสียชีวิตในที่เกิดเหตุทันที ขณะเดียวกันแฟนสาวของผู้เสียชีวิต ถูกกระสุนปืนยิงเข้าที่หน้าท้องได้รับบาดเจ็บสาหัส และถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลยะลา ภายหลังเกิดเหตุ หน่วยงานความมั่นคงได้เข้าตรวจสอบพื้นที่ เก็บรวบรวมวัตถุพยานและหลักฐานต่างๆ โดยรอบและเร่งติดตามเบาะแสของคนร้ายจากกล้องวงจรปิดและพยานในที่เกิด จนกระทั่งสามารถนำไปสู่การจับกุมตัวคนร้ายได้ และส่งตัวเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมต่อไป
กระทั่งเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2566 ศาลจังหวัดยะลา (ชั้นต้น) พิพากษา “ประหารชีวิต” นายกูอาสมัน (สงวนนามสกุล) จำเลย ความผิดฐาน ก่อการร้าย อั้งยี่ ซ่องโจร ฆ่าผู้อื่นโดยไตร่ตรองฯ พ.ร.บ. อาวุธปืนและวัตถุระเบิดฯ เนื่องจากศาลเชื่อว่าจำเลยคือคนร้ายที่กระทำความผิดจริงตามที่โจทก์ฟ้อง (ขังจำเลยระหว่างอุทธรณ์ อ.341/65)
ต่อมาเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน 2566 ศาลอุทธรณ์ฯ พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น “ประหารชีวิต” นายกูอาสมัน (สงวนนามสกุล) จำเลย ความผิดฐาน ก่อการร้าย อั้งยี่ ซ่องโจร ฆ่าผู้อื่นโดยไตร่ตรองฯ พ.ร.บ. อาวุธปืน และวัตถุระเบิดฯ เนื่องจากผู้เสียหายยืนยันมาตลอดว่าสามารถจดจำใบหน้าจำเลยได้ ทั้งสามารถยืนยันภาพถ่ายของจำเลยได้จากการดูภาพบุคคลจำนวนมาก ศาลจึงเชื่อว่าจำเลยคือคนร้ายที่กระทำความผิดจริงตามที่โจทก์ฟ้อง (ขังจำเลยระหว่างอุทธรณ์ อ.341/65)
และล่าสุดวันที่ 1 กรกฎาคม 2568 ศาลฎีกาพิพากษา “จำคุกตลอดชีวิต” นายกูอาสมัน (สงวนนามสกุล) จำเลย เนื่องจากพยานหลักฐานที่โจทก์นำสืบนั้น มีผู้เสียหายซึ่งเบิกความยืนยันมาโดยตลอดว่าสามารถจดจำใบหน้าของจำเลยได้ ซึ่งต่อมาพนักงานสอบสวนนำภาพผู้ต้องสงสัยที่อยู่ในขบวนการก่อความไม่สงบให้ผู้เสียหายดู โดยผู้เสียหายสามารถยืนยันภาพถ่ายของจำเลยได้จากการดูภาพของบุคคลจำนวนมาก มีเหตุผลน่าเชื่อว่าผู้เสียหายจดจำจำเลยได้จริง ศาลจึงเชื่อว่าจำเลยคือผู้ที่กระทำผิดในคดีนี้ คดีถึงที่สุด (ขังจำเลยตามคำพิพากษา อ.341/65)